ಹತ್ತಿರವಾಗುತಿದೆ, ಇನ್ನೆಷ್ಟರ ದೂರವದು?
ಬೀಳುತ್ತಿದೆ, ಎಣಿಸಿದ್ದಕ್ಕಿಂತಲೂ ರಭಸವಾಗಿ.
ಕೇಳುತ್ತಿದೆ ಅದರ ನಿಲ್ಲದ ಭೋರ್ಗರೆತ,
ಕಿವಿ ಮುಚ್ಚಿದರೂ ಬಿಡದಂತೆ,
'ನೋಡೋ, ಬಚ್ಚಲ ಮೋರಿಯಲ್ಲವಿದು,
ಇಷ್ಟಿದೆ ಇದರ ಆಳ’ ಎಂದಂತೆ.
ಹುಟ್ಟದಿದ್ದೀತೇ ಭಯ? ಆ ಪ್ರಪಾತವ ನೋಡಿದಾಗ,
ಬಿದ್ದದ್ದೆಲ್ಲಾ ನೆಲಮುಟ್ಟದೆ ತೇಲಾಡುವಾಗ,
ಮುಟ್ಟಿದವಪ್ಪಳಿಸಿದ ರಭಸಕೆ ಸಿಡಿದು ಕರಗುವಾಗ.
ಭಯಕ್ಕಂಜಲಾದೀತೇ?
ಬೀಳಲೇಬೇಕೆನ್ನುವ ಆಸೆ ಮೂಡಿದಮೇಲೆಯೂ.
ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ನೆಗೆಯಬೇಕಿದೆ,
ತಳ ಮುಟ್ಟುವವರೆಗೆ, ಮಬ್ಬು ಸರಿಯುವವರೆಗೆ.
ಇದೂ ಒಂದು ದಾರಿ, ಸಾಗರದೆಡೆಗೆ.
~*~
ಚಿತ್ರಕೃಪೆ: ಅಶೋಕ